บทที่ 103 EPILOGUE [1]

“นี่ยัยพลอยโป๊ะแตกขนาดนั้นจริงดิ”

“อืม” ฉันตอบแบบเน้นเสียง ตอนนี้ทุกคนกำลังตั้งอกตั้งใจฟังฉันเล่าถึงเหตุการณ์เมื่อวานกันอย่างใจจดใจจ่อ ซึ่งแน่นอนว่าตอนที่ฉันเล่าจบ ไม่มีพวกมันคนไหนเชื่อฉันเลยสักคนเดียวจนฉันต้องยืนยันซ้ำ นี่ก็รอบที่สามแล้ว

“โห ฉันว่ายัยนั่นต้องเข้าข่ายโรคจิตแล้วแน่ๆ ถึงได้กล้าทำขนา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ